Mijn 3 (b)engeltjes

Jep het zijn er nu 3, dus 12 flippers en de laatste dagen maar 2 handen hier...! Dus ik heb het druk, druk, druk! Geen laatste relaxte weken dus. Maar wel heel leuk om zoveel tijd met mijn schatjes door te brengen. Iedere dag hebben ze wel weer een hilarische actie die me op z'n minst aan het glimlachen maakt: Laura die zich met krabben net iets te ver buigt en van haar kennel kukelt, Javier die boven op z'n voerbak gaat zitten zodat ik 'm niet af kan pakken en Guillermo die net als Bob aan kenneldansen doet...

Ja 3 dus: Laura, Guillermo en Javier. Alledrie ongeveer even oud. Met Laura gaat het prima :D Haar wond is zo goed als genezen, ze gaat 2 keer per dag het badje in om te zwemmen en verder loop ik een aantal keren per dag de trap met haar op en af als oefening. Soms hoef ik niet eens wat te doen en doet ze haar oefeningen zelf al :P. Ze ziet er nu totaal verschillend uit van toen ik hier arriveerde. Ze is dik en haar vacht is voor een groot deel veranderd van lichtbruin naar witgrijs, wat haar goed staat :). Het is een noodvacht, Carlos weet niet waarom ze deze precies krijgt, maar er is niets mis mee, aangezien deze warmer is en sneller droogt. Aanstaande zondag is het eindelijk zover voor haar, dan kan ze na een dikke 3 maanden terug naar zee! :D
Dan nummer 2: Guillermo. Hij werd opgepikt dezelfde dag dat Valentina vrijgelaten werd. Dus even rust in de tent, nee ho maar... Gelukkig was er niet heel veel mis met 'm en wilde ie van begin af aan gewoon eten. Hij heeft een wond op zijn rechter achterflipper, maar daar gaat het al vrij goed mee. Guillermo was naast Laura echt een lange, extreem magere slungel. Hij moet nog steeds wat kilootjes bijkomen, maar voor de rest is ie vrijwel ok. Misschien dat ie zondag samen met Laura vrijgelaten kan worden. Hij is altijd traag. Meestal kijkt ie eens rustig om zich heen, denkt na over de mogelijkheden, neemt een beslissing en loopt ergens rustig heen om iets om te gooien (want dat is z'n favoriete bezigheid...) En dan gaat ie liggen en valt in slaap :P Hij kan wel vrij agressief zijn, ook naar de andere 2 zeeleeuwen. Als 'm iets niet zint, laat ie dat wel merken. Vaak gromt ie ook naar de vliegen :P
En dan nummer 3: Javier. Javier kwam hier de 18de en zijn redding was een unieke aangezien het praktisch geheel in het water was. Normaal gesproken gebeurt dit niet, omdat een zeeleeuw itt mensen helemaal thuis is in het water en in welke staat ie ook verkeerd altijd zal weten te ontsnappen. Javier zat eerst op de rotsen, dichtbij het water en toen we 'm klem probeerden te zetten, dook ie tussen de rotsen en bereikte de zee. Wachten dus, totdat ie opnieuw aan land kwam. Dat was niet heel veel later, maar hij zat weer dichtbij het water. Carlos, Nathalie en ik naderden voorzichtig, half door de golven wadend. Toen we 'm opnieuw klemzetten was de zee niet bepaald met ons en een paar grote golven zorgden ervoor dat ie bijna weer kon ontsnappen. Maar gelukkig hadden we 'm nu toch te pakken :D Een spectaculaire, drijfnatte redding, maar succesvol. Op de foto's zie je alleen doorweekte mensen in het water die iets vasthouden, maar dat iets is onder water. Arme Javier. We hebben allemaal wat zeewater gedronken, maar hij had tot eergister nog water in z'n longen... Toen hij hier arriveerde, keek ie heel heel zielig, maar de volgende ochtend toen ik 'm eten gaf, maakte die droevige blik al plaats voor niets dan nieuwsgierigheid. Javier is degene die nu altijd op me af komt rennen, omdat ie koste van kost achter het houten bord moet kijken of daar misschien z'n voerbak is. En hij moet alles in de gaten houden. Gister heeft ie een uur lang door een klein spleetje in de omheining zitten kijken hoe ik het zwembad leegmaakte en schoonmaakte. Echt super spannend :P Maar hij is wel een schatje :D Gelukkig lijkt ie zich nu ook al een heel stuk beter te voelen.

Ok, dat was de zeeleeuw-update weer. Carlos is sinds afgelopen donderdag naar het noorden en zou 3 uur geleden terugkomen hier op de basis. Tja, das typisch Carlos, je moet altijd op z'n minst 5 uur erbij optellen... Achja, een paar uurtjes langer alleen maakt ook niet uit :P Alles is rustig nu, de zeeleeuwen zijn alle 3 een dutje aan het doen.

Ik hoop dat ik ook nog ergens tijd vind om foto's toe te voegen...

Misschien nog een keertje vanuit Peru en anders vertel ik het laatste nieuws als ik weer in NL ben. Ja volgende week dinsdag is het zover, dan verlaat ik ORCA echt :P Voor deze keer althans, want terugkomen wil ik zeker...

liefs, x