Laura ging zwemmen!

Afgelopen woensdag was het zover: Laura ging voor het eerst in ruim 2 maanden het badje in. In het begin was ze bang.. en wij ook, want hoewel we dachten dat ze de flippers aan de rechterkant wel voldoende zou kunnen gebruiken, wisten we dat natuurlijk niet helemaal zeker, dus er bestond een kans dat we achter haar aan het badje in moesten om haar te redden... Maar deze kleine meid wist zich prima te redden! In het begin hield ze angstvallig haar hoofd boven water, maar toen ze eenmaal wist dat ze wel op haar flippers kon vertrouwen was ze een echte zeeleeuw in het water. Op het einde was ze zelfs zo relaxed dat ze onder water ook rustte, zich krabde en 'danste'. En Carlos en ik stonden ernaast, zielsgelukkig en oh zo trots op haar! Het is dat we bezoek hadden, anders hadden we wel een paar traantjes gelaten. Het is zeker weten de juiste beslissing geweest om nog een maandje langer te blijven!
Laura is niet alleen heel speciaal voor mij. Ook voor Carlos, want zij is tot nu toe het meest gecompliceerde geval ooit voor hem. Ieder ander had haar al lang opgegeven. Ze had te veel: een gebroken, verplaatste rechterschouder, zeeleeuwpokken, chronische verkoudheid en een geweldig grote infectie op haar achterste die ervoor zorgde dat ze ook bijna haar rechter achterflipper verloor. Nu kan ze haar rechter voorflipper bijna gewoon normaal gebruiken, zijn de pokken voorbij, is de verkoudheid gereduceerd tot een beetje genies en gesnotter en is haar wond die eerst zo'n 12 bij 8 centimeter was en open tot op het bot, zover genezen dat er slechts een nauw spleetje nog niet bedekt is met huid en vacht. Geweldig!!! Alleen de achterflipper heeft nog een beetje weinig gevoel en ze gebruikt 'm nog niet zoveel. Ze heeft helaas ook een spier daar verloren. Maar met nog wat oefeningen moet ook dat zover goed komen dat ze 'm in ieder geval voldoende kan gebruiken :D

Met Valentina gaat het ook prima :D Zij is nu echt een opstandige tiener en misdraagt zich behoorlijk. Het probleem is dat ze gewoon TE nieuwsgierig is en letterlijk overal haar snufferd tussen moet steken. Vooral in bakken en emmers, ALLE emmers, want er zou maar ergens nog een visje te vinden zijn... De omheining heeft ze al tig keer omver geduwd en ze roept de hele dag door. Een lage, klaaglijke, zeer luide roep die waarschijnlijk half San Bartolo kan horen en dat doet ze niet alleen overdag... De buren zijn dan ook blij als ze zondag vrijgelaten wordt :P

Dat over de zeeleeuwen hier. Verder hadden we geen nieuwe telefoontjes voor nog te redden zeeleeuwen.

Wel zijn we bang voor een herhaling van vorig jaar wat betreft de dolfijnen in het noorden van Peru. Het zoeken naar olie met behulp van geluidsgolven is weer begonnen. Deze keer lijkt het erop dat ze sowieso een smerig spelletje spelen om de boel te verhullen, namelijk de vissers alle dieren al bij voorbaat te laten doden. Eerder zijn er al 50 zeeleeuwen dood gevonden, vergiftigd, en een paar dolfijnen en een paar schildpadden. Carlos is nog niet naar het noorden geweest dus we weten niet precies wat te stand van zaken is, maar als het klopt wat we denken wat er aan de hand is, zullen binnen nu en een maand weer talloze dolfijnen dood aanspoelen :( ....
Peru is een mooi land, maar zoveel dingen die hier gaande zijn, zijn gewoon verschrikkelijk... De oliemaatschappijen die verantwoordelijk zijn voor duizenden doden waar niemand iets aan wil doen of het ook maar enigszins wil erkennen, de vissers die bewust dolfijnen doden, de mensen die dolfijnen en schildpadden eten, de vissers die zeeleeuwen vergiftigen of de hersenen inslaan omdat ze denken dat ze dan meer vis zullen vangen, de vissers die vissen mbv dynamiet, waardoor dieren zoals pinguïns gewond raken en sterven... Het is shit om te bedenken dat de vis die we kopen voor oa Laura afkomstig kan zijn van de vissers die haar hebben geprobeerd te doden... En dat is wat op zee gebeurt, in de jungle is het schijnbaar niet beter. Daar worden de sjamanen vermoord, zoiets als bij ons de heksenjacht in de middeleeuwen... In en in triest...

liefs, xxx