2 paarse dames

Zo, das alweer even geleden... Eerst was het rustig met alleen Laura. Met haar alles prima :D Ze kan lopen, gebruik makend van beide flippers voor en de wond op haar achterste geneest echt super snel. Carlos heeft nog nooit een wond zo snel zien genezen! Binnenkort zetten we het badje voor haar op om te kijken of ze kan zwemmen :D We moeten haar wond nog steeds 2 of 3 keer per dag schoonmaken, 's ochtends grote schoonmaak en de andere keren een kleinere waarbij ik haar niet hoef vast te houden. Hoewel ik degene ben die haar 's ochtends meestal vasthoudt, mag ze mij best wel. Ik ben immers ook degene die haar meestal eten geeft en haar kamer schoonmaakt en dat vindt ze wel zo prettig :D. Doorgaans is ze dan ook rustig en kalm en laat ze me fijn alles doen wat ik moet doen. Dit in tegenstelling tot haar reactie wanneer ze Carlos ziet. Bij Carlos is ze agressief en valt ze aan. Ze zou bijna springen om 'm te kunnen bijten, terwijl zeeleeuwen op het land helemaal niet kunnen springen... En voor Luis is ze bang, dan piest en schijt ze letterlijk van angst... Dus ja, eigenlijk moet ik blijven totdat Laura vrijgelaten kan worden :P

En dan onze nieuwe patiënte, die arriveerde de avond voor Valentijnsdag. Mijn eerste echte redding waar ik bij was :D, al hoefde ik dan alleen maar foto's te maken en te filmen. Ze is officieel vernoemd naar het strand waar we haar vandaan gehaald hebben, Asia, maar vanwege Valentijnsdag is haar bijnaam Valentina :)
Valentina is een stukje groter dan Laura, als een 3 keer zo groot... Ze is ongeveer 3 jaar oud, nog niet volwassen, maar zeker ook geen 'juvenile' zoals Laura, die pas 1 jaar en een paar maanden oud is. Ze heeft een heleboel kleine wondjes over haar lichaam (de meeste in het begin enigszins geïnfecteerd) en een grotere infectie aan haar linkerschouder. Alles lijkt nu onder controle en naar alle waarschijnlijkheid komt alles helemaal goed met haar. Ze wil tot nu toe nog niet zelf vis eten, dus we moeten haar voeden dmv een tube. Meer tijdrovend, maar aan de andere kant is het een hele ervaring om met haar te werken. En ik ben degene die haar, net als Laura, 'vangt', naar de grond werkt en haar hoofd vasthoudt :D Iedere keer weer even spannend of het lukt, want als je een foute beweging maakt of de situatie niet goed inschat, vlieg je ofwel alle kanten uit of ze zal je bijten... Maar tot nu toe is alles goed gegaan :) Ze is dan wel groot, maar veel minder venijnig dan Laura. Laura is veel feller en ondanks haar mankementjes behoorlijk snel!

En dan nog triest nieuws.... Gister hadden we weer een redding van een zeeleeuw. Helaas viel dit kleine manneke niet te redden en hebben we hem moeten laten inslapen. Vissers hadden z'n schedel ingeslagen met een stuk hout... Echt wreed en onbegrijpelijk dat mensen zoiets kunnen doen! Hij was misschien een meter lang, een nieuwsgierig, klein zeeleeuwtje dat niemand of niets kwaad deed... Op z'n kop getimmerd totdat ze 'krak' hoorden... En toen aan z'n lot overgelaten...

Helaas is dit niet de enige zeeleeuw in Peru die zo aan z'n einde komt...

Ok genoeg nu, ik ga slapen. Als ik daar tijd voor heb, moet ik dat doen :)

liefs