Arme groene zeeschildpad...

Zoals ik in een kort berichtje in het vorige verslag al schreef, heeft de groene zeeschildpad het niet gered :( . Shaleyla dacht dat het door de snijwond kwam, maar Carmen-Rosa en ik wisten dat nog niet zo zeker en wilden een necropsie doen. Gelukkig maar, want je vindt vaak genoeg iets wat je niet verwacht had. Zo ook nu weer: een 7 cm grote vishaak die vast zat diep in de slokdarm! Dat was dus de reden waarom de arme schildpad in eerste instantie gestrand was. Helaas op het verkeerde moment dat net die idioot met z'n mes langs liep. Hoewel de wond verschrikkelijk was, was het niet de reden dat de schildpad gestorven is. Die haak hadden we onmogelijk kunnen verwijderen met de middelen die we hier hebben en de schildpad hadden we dus sowieso niet kunnen redden :( .... Helaas!!! Maar wel ook een beetje een opluchting dat het niet aan ons gelegen heeft. Tragisch schildpadverhaal en het is altijd droevig om patiënten te verliezen. Nog veel erger echter zijn de reacties van de mensen. Schildpad dood, oh lekker ceviche! Zo respectloos en zo dom... Nog zoveel werk te doen hier in Peru...

Vandaag kwam iemand van Serfor (nationale dienst voor toezicht op bos en fauna) met de politie langs om een officieel verslag op te maken van de twee schildpadden. Dit moet omdat het om bedreigde diersoorten gaat. Niet iedereen mag zomaar een zeeschildpad opvangen, vrijlaten of wat dan ook. Daarvoor moet je speciale vergunningen hebben. Daarna hebben we dit gezelschap nog begeleid naar 'het graf' van de schildpad, naar een bungalowpark waar ze allerlei wilde dieren in kleine hokken houden (apen, papegaaien, zoetwaterschildpadden) wat waarschijnlijk illegaal is en echt zielig trouwens, en naar de markt van Mancora waar ze o.a. schilden van zeeschildpadden verkopen. Ook dit is illegaal. Helaas weinig daadkracht, het bleef allemaal bij waarschuwingen. Sowieso is het maar vreemd geregeld, want Serfor gaat alleen over landdieren, inclusief dieren die slechts een bepaalde periode op het land doorbrengen. Zeeschildpadden vallen dus onder hun omdat ze op het strand hun nest maken en eieren leggen. Over de eveneens bedreigde zeepaardjes die ook op diezelfde markt verkocht worden, kunnen ze niets zeggen. Daarvoor zou een andere instantie, zoals Imarpe (Peruaans zeeinstituut), moeten komen. Het is dus aan de ene kant goed dat ze meer willen controleren om dergelijke illegale handel tegen te gaan, maar in de praktijk heeft het nog niet zoveel resultaat...


Dan de jungle/Tingo Maria gaat weer niet door!!! Romina is in haar gezicht gebeten door haar eigen, demente hondje dat ironisch genoeg bijna geen tanden meer heeft. De wond is behoorlijk ernstig en met een al grote kans op infecties is het niet verstandig om naar de warme, vochtige jungle te gaan... Jammer, jammer, al de vierde keer dat het niet lukt...!
Mij bracht het echter aan het twijfelen over wat ik hier in Peru deze keer nog moet gaan doen. Waarom nu zo'n stom ongeluk? Kennelijk is het niet de bedoeling dat ik naar de jungle ga, maar waarom? Geen regenwoud, ook nog geen ayahuasca deze keer, maar waarom? Om me ergens voor te behoeden of om me een andere kant op te pushen? In het laatste geval pushed het me zeker richting Chiclayo... En dat creëert gelijk de beangstigende gedachte: zijn er weer strandingen in Lambayeque???
Ik weet even niet wat ik moet... Help! De 25ste ga ik denk ik voor een paar dagen naar Chiclayo. Hopelijk dat ik op enig moment nog een teken/bevestiging krijg van welke kant ik letterlijk op moet.

Groetjes uit warm Peru!