Ron, Maya en Chino

Oh ik heb al lang niets meer geschreven... Veel te veel gebeurd in de afgelopen 2 weken, met name de afgelopen week.

Ron is nog steeds hier en het gaat prima met 'm. Hij gebruikt z'n linkervleugel meer en meer en is al een aantal keer in het badje geweest. Zwemmen, drijven en duiken kan ie, visjes volgen ook, hij vergeet alleen dat ie ze ook kan eten :P. Maar vandaag had hij uiteindelijk toch 2 visjes onder water gegeten :D. Hij wordt een echte pinguïn :P

Afgelopen vrijdag hadden we ineens in de namiddag een telefoontje voor een zeeleeuw op een strand niet ver van San Bartolo. Aangezien geen auto/taxi beschikbaar was, gingen we met kennel en al in de bus. Daar aangekomen vroeg ik de eerste de beste taxichauffeur of ie ons naar het strand kon brengen, even wilde wachten totdat we een zeeleeuw opgepikt hadden en ons daarna naar San Bartolo terug kon brengen. Dat was geen probleem :) Tja, de staat waarin de taxi verkeerde, gaf ons ook wel te denken dat een zeeleeuw achterin niet het ergste was wat deze auto doorstaan had :P. Zogezegd, zogedaan. We arriveerden op het strand, honderden mensen daar, zeeleeuw boven op een rotsblok in het water :S. Uhm, en toch niet helemaal Ronda's afmetingen... Uhm, wat nu. Ik was alleen met Myriam en Sunniva, voor beiden was het de eerste keer dat we een zeeleeuw gingen 'vangen' op het strand, dus het nemen van beslissingen kwam op mij neer. Uhm, eerst de mensen proberen op een afstand te houden. Onmogelijk, iedereen wil alles kunnen zien en de eerste rij zette misschien een stap naar achter om meteen weer 2 stappen naar voren te zetten :S. Ok dan niet, het is voor je eigen veiligheid, een zeeleeuw kan behoorlijk hard bijten... Tweede probleem, de zeeleeuw is bovenop een rotsblok in het water, niet diep in het water, maar water dichtbij genoeg voor de zeeleeuw om te ontsnappen. En haar positie is vrij hoog... Juist, nou ja, we gaan er gewoon maar voor :). De enige manier om haar richting strand te krijgen is door te naderen vanuit het water. Dat worden dus natte voetjes :P. We naderen haar, komen dichter- en dichterbij. Ze reageert niet. We zijn naast haar, nog steeds geen reactie. Ik raak haar aan met mijn houten board... oh ow. Meteen komt ze omhoog, gromt, en duwt tegen mijn board dat op een onhandige manier op het rotsblok staat en dat ik alleen met mijn armen kan tegenhouden. Op dat moment dacht ik zeker dat ze het omver zou duwen en bovenop me zou springen, maar wonder boven wonder ging ze aan de goede kant van de rots naar beneden en een paar minuten later was ze in de kennel. Op naar San Bartolo. We hadden meteen door dat ze blind was, wat verklaarde waarom ze niet reageerde tot de aanraking. Haar rechteroog is blind door de vervuiling, haar linkeroog door een klap op haar hoofd. Hopelijk kan dit oog zich nog enigszins herstellen. Gelukkig kunnen zeeleeuwen prima vis vangen met alleen de snorharen, ze hoeven in principe niet te kunnen zien. Verder had ze een hersenschudding door de klap op haar hoofd en een paar kleine wondjes. Gelukkig was de schedel niet gebroken. In het begin wilde ze niet eten, ze was volledig uitgeteld en wilde alleen maar slapen. Afgelopen zondagochtend at ze haar eerste visjes en inmiddels eet ze 8 kilo per dag. Het gaat super goed met haar, ze is een hele lieve zeeleeuw, alleen bedacht ze zondag ook dat ze wel een heel hard kon gaan roepen op andere zeeleeuwen. En niet gewoon overdag, nee Maya is 's nachts actief dus roepen doet ze met name 's nachts en zo hard dat heel San Bartolo er wakker van wordt. Niet echt ideaal dus als je buren hebt... Als gevolg moeten we nu iedere nacht bij haar blijven om te voorkomen dat ze gaat roepen. Vrijwel slapeloze nachten dus... Maar morgen wordt ze al vrijgelaten! Jeeeej, de eerste vrijlating dit jaar :D

Sinds vanmiddag hebben we nog een pinguïn erbij genaamd Chino. Hij is opgepikt van de straat in het centrum van een stad die 2 kilometer van de zee af is. Geen idee hoe hij daar terecht is gekomen, maar waarschijnlijk heeft iemand 'm daarheen gebracht en vastgebonden. Op de een of andere manier heeft hij weten te ontkomen, maar zijn rechtervleugel is gebroken. Er lijkt nog leven in het onderste gedeelte te zitten dus hopelijk kunnen we 'm nog redden. Het zal wel een tijdje duren voordat z'n vleugel weer in orde is, naar schatting zal ie een maand of 2 moeten blijven...

Ok, dat was het even, foto's volgen nog. Ik heb nu nog 2 uurtjes om te slapen...