Wat een dag!!!

Wauw wat een dag! Het begon vrij rustig. Het plan was om de 2 pinguïns vrij te laten en dan naar lima te gaan om de bus naar Chiclayo te nemen. Dat hebben we inderdaad gedaan, maar er kwam nog even iets tussendoor, namelijk een zeeleeuw! Onderweg naar Asia (waar we de pinguïns heen brachten) hebben we even een tussenstop gemaakt om Aly op te pikken. Aly bevond zich dichtbij het water op de rotsen, dus niet te meest ideale reddingsplek en bovendien had ze niet zoveel zin om de kennel in te gaan. Qua leeftijd en grootte zit ze tussen Ronda en Maya in, dus ze is ook groot en sterk genoeg om het ons moeilijk te maken. Gelukkig waren we met een hele groep vrijwilligers. Na ons geduld aardig op de proef te hebben gesteld, besloot Aly toch de kennel in te gaan. Jeeej, geslaagde redding! :D Een gedeelte van de groep bracht Aly terug naar San Bartolo en een ander gedeelte reed verder naar Asia om de pinguïns vrij te laten. Omdat dit mijn eerste vrijlating van pinguïns was, was aan mij de eer om met Chino achterop de jetski te gaan, samen met de bestuurder en een nieuwe vrrijwilligster die Ron vasthield. Het was geweldig! Met 2 pinguïns in de rugzak achterop de jetski op naar de pinguïnrots. We naderden het eiland en zagen de andere pinguïns van de rotsen springen, rondzwemmen en al hun pinguïndingen doen. Ok, kleine heertjes, dit is de plek waar jullie thuishoren, tijd om te gaan! Eerst Ron, die kon immers echt niet wachten om te gaan. Hij plonste in het water, verdween onder water, kwam boven en verdween. Succes Ron! Jij klein, eigenzinnig manneke, heb een goed pinguïnleven! Toen Chino. Chino plonste in het water, ging nauwelijks kopje onder en zwom zo snel als ie kon naar de rotsen, klom omhoog en keek om zich heen met een blik van 'wat is dit? is dit echt? wat moet ik hier doen?' Hij keek nieuwsgierig naar al dit nieuwe om hem heen en stond daar gelukkig op z'n rots. Z'n maag zal 'm waarschijnlijk wel op een bepaald moment naar het water leiden :P. Succes Chino, jij arme pinguïn met je geamputeerde vleugels! Je kunt het! Wees gewoon een pinguïn! :P :D

Na dit extreem gelukkige moment terug naar het strand en zo snel als we konden naar San Bartolo om onze spullen op te pikken en naar Lima te gaan en de bus te nemen. Wonder boven wonder hebben we de bus inderdaad gehaald!

Alles goed dus tot nu toe en nu lekker slapen :P, morgen is weer een lange dag...

Ps Misschien dat ik/ORCA donderdag in de Telegraaf sta betreffende de dode dolfijnen in Peru.