Coromandel

Pas toen het al bijna 12 uur was, gingen mama en ik toch maar eens met hoed en oliebol (die toch niet zo verkeerd smaakte :D) op pad om nog iets van het vuurwerk te zien. We liepen de berg omhoog en waren net op tijd om het mooie vuurwerk rondom de Skytower te zien. Het duurde maar liefst 7 minuten, toen was het weer voorbij. De rest van de stad was muisstil, totaal niets te doen, nauwelijks een teken van leven. Het café op de hoek was dicht. Alleen in de kerk (aan het begin van onze straat) leek het wel gezellig te zijn: men was daar kerstliedjes aan het zingen... Vreemd kiwigedrag :S. Bij thuiskomst nog ff skypen en toen maar naar bed, omdat we de volgende dag vroeg wilden vertrekken naar Hot Water Beach, dat alleen hot water en beach is bij eb (die dag om 11u 's ochtends). Na de auto fantastisch ingepakt te hebben (humm,humm, nou ja alles zat erin) reden we in zo'n 2,5 uur naar Hot Water Beach. Voordat we goed en wel op het strand waren was het al een uur of 12 en het koude zeewater begon al langzaam in de warme, zelf gegraven en goed bewaakte badjes van de mensen te lopen.
Na Hot Water Beach gingen we nog naar Cathedral Cove (overal was het druk, druk, druk) en vandaar helemaal naar het noorden van Coromandel in de hoop dat het daar wat rustiger zou zijn en we nog een plekje op de DOC camping zouden kunnen vinden. Bovendien zou Jama, die geen gedetailleerde kaart had, ons daar kunnen vinden. Om 8u 's avonds kwamen we na een lange weg over de hobbel-de-bobbel gravel road aan in Stony bay waar inderdaad gelukkig nog wat plek was voor 2 tentjes en 2 auto's. Het baaitje dat ik ruim 2 jaar geleden voor het eerst gezien had in het rustige seizoen, dus zonder mensen op de boer na die z'n schapen aan het scheren was, was nu bezaaid met kiwi's en hun hele bombarie om op een echte kiwimanier vakantie te gaan vieren: in een omgebouwde bus of in de tent met alle benodigdheden om te gaan vissen en barbecuen. Om met een aanhanger met boot of met een caravan over de slechte, smalle gravel roads te moeten rijden daar zit men niet mee, tot grote angst van mama, die zich iedere keer weer kapot schrikt als er weer eentje (met boot) de bocht om gescheurd komt...
Jama kwam gelukkig om 10u die avond ook veilig aan en ja, hij had me heel erg gemist (hij was bijna ook op donderdag terug naar Auckland gekomen) en was heel blij me weer te zien :D En ik hem natuurlijk :D :D.
De volgende dag, weer stralend weer, besloten we de mooie, maar vrij lange en deels pittige wandeling naar Fletcher bay te maken, een wandeling die ik 2 jaar geleden ook gedaan had, maar dan van Fletcher bay naar Stony bay en terug. Met prachtig weer, geweldige uitzichten, lieflijke baaitjes en voor mama heel belangrijk: mooie bomen, was het werkelijk een topdag!!!
De dag erna zijn we nog naar andere mooie strandjes gereden en de dag daarna ging het weer langzaam richting Auckland, omdat ik 5 januari weer moest beginnen met werken. Maar het was een geweldige mini-vakantie geweest waarvan we alle 3 genoten hebben. 6 januari had k weer een dag vrij en ben ik met mama naar Piha geweest, ook een strand aan de westkust van Auckland, waar ik nog niet eerder geweest was. Weer een heerlijke dag! Gisterochtend is mama weer vertrokken om het noorden van het noordereiland te gaan verkennen. Het was weer even wennen voor haar om alleen te gaan. Ze had ons liever allebei meegenomen :P. Waarschijnlijk komt ze volgende week zaterdag weer terug naar Auckland en dan zit 't er voor haar al vrijwel op...
Jama heeft nog steeds geen bericht van immigratie terwijl zijn visum komende dinsdag verloopt. Hij heeft wel gebeld, het is nog altijd in behandeling. Nog ff afwachten dus...

Te laat, k weet 't, maar iedereen toch nog een heel gelukkig nieuwjaar!!

liefs, xxx